R-19 romanına reenkarne olduğumu anlıyorum ama o neden böyle? “Hav! Hav! Hav! Hırrrrr…” Bu adamın bir hayvan gibi davranmasına neden olan bir lanetin etkisi altında olduğuna inanamıyorum. Üstelik henüz bitmedi, bir anlığına normale döndüğünde… “E-Eğer bana yaptıklarının sorumluluğunu üstlenmeyeceksen bana dokunma!” Bir noktada bu adamla herhangi bir romantik etkileşime giremeyeceğim için rahatladım. Bir yıl sonra… “Bu-Buradan ayrıldığım gün, lütfen…benimle buluş!” Onunla bir kez tanışmış olmak o kadar da önemli olmazdı. Ama sonra hapisten çıktığımda… * “Tekrar hoş geldin, benim sevimli küçük kız kardeşim.” Serbest bırakıldığım gün bir adam yanıma yaklaştı. Meğerse ben kötü adamın kız kardeşiymişim! “Benim yerime hapse girmenin acısını çekmiş olmalısın. Seni bekleyip durdum.” Kahretsin! Abim erkek başrolün baş düşmanı mı? * 3 yıl sonra erkek başrolle karşılaştım. Onu en son gördüğümden tamamen farklı görünüyordu. “Uzun zaman oldu, Iana. Şimdi seni kaçıracağım.”
